Witajcie na kolejnym spotkaniu!

 

1. Ostatnio poruszyliśmy problem wyobrażeń w naszych głowach. Wpływają one na  nasze emocje, uczucia i tym samym na osiągnięcia w życiu. Dzisiaj porozmawiamy o optymizmie i pesymizmie. Co według was oznaczają te określenia?

Optymizm ( z łac. optimum - najlepiej)  pogląd filozoficzny, według którego istniejący świat jest najlepszy z możliwych i racjonalnie urządzony, a życie jest dobre, można więc osiągnąć w nim szczęście i doskonałość moralną. Podkreśla stosunek do życia, w którym świat postrzegamy przede wszystkim jako pozytywne miejsce, jako coś dobrego.Optymiści postrzegają ludzi i zdarzenia jako dobre. Mają pozytywny stosunek do życia, wierząc w to, iż rzeczy z czasem ułożą się pomyślnie.

Ci zaś, u których przeważa pesymizm (odwrotność optymizmu), koncentrują swoją uwagę na mniej lub bardziej realnych obawach i zagrożeniach. Odczuwają lęk o siebie, najbliższych, przyszłość. Nie prowadzi to ich jednak do podejmowania konkretnych działań , by temu, co trudne, odpowiednio zaradzić. Zamartwiają się możliwymi niepowodzeniami.

Musicie wiedzieć, że wszyscy urodziliśmy się optymistami, dlatego uczyliśmy się chodzić, mówić z uśmiechem przyjmując porażki. Porażki nas nie wstrzymywały, wręcz przeciwnie, motywowały do dalszych wysiłków. Myślenia pesymistycznego nauczyliśmy się z czasem. dlaczego niektórzy stają się pesymistami? Jedną z przyczyn jest zjawisko, zwane RUMINACJĄ. Nazwa pochodzi od łac. ruminatio - przeżuwanie. Ruminacja to ciągłe myślenie o przygnębiających sprawach.Wiemy już, że źle na nas wpływa.

Pierwsza zasada optymizmu, skończ z ruminacją!

Łatwo powiedzieć, trudno zrobić?

Zróbmy ćwiczenie:

- pomyśl o naleśnikach, z bitą śmietaną i dżemem owocowym, mniam.

- a teraz staraj się nie myśleć o tych naleśnikach. Co się wydarza?Jeżeli staramy się nie myśleć, to myśli nie znikają.

- a teraz wstań i powiedz głośno (możesz trzasnąć pięścią w stół) DOŚĆ TEGO! I co? Cisza, myśli odeszły!

Bierzesz teraz gumki optymizmu (gumki recepturki). Mają one dwojaki cel:

- Optymizm to wybór. Zielony kolor gumki będzie ci przypominał, że wybierasz optymizm

- Kiedy złapiesz się na tym, że ruminujesz, strzel gumką i powiedz zdecydowanie (głośno albo w myślach) DOŚĆ TEGO NEGATYWNEGO MYŚLENIA! URODZIŁEM/-AM SIĘ OPTYMISTĄ!. JEST WE MNIE MOC! Weź kilka oddechów i zajmij się czymś, co sprawia ci radość.

 

2. Prawidłowe chodzenie. 

Oprzyj się plecami o ścianę. Ściągnij łopatki do tyłu, klatka piersiowa szeroka, otwarta. Kręgosłup prosto, głowa lekko uniesiona. Postawa, która wymusza oparcie się o ścianę, to prawidłowa postawa do chodzenia. Zacznij chodzić, zachowując taką wyprostowaną i otwartą sylwetkę. Czas trwania około 3 min.

 

3. Rzymski pokój

Szybka nauka długiej listy słów nie musi już nastręczać trudności. Wystarczy, że wykorzystasz świetną technikę pamięciową, jaką jest rzymski pokój. Często zdarza się, że trzeba zapamiętać listę rzeczy do zrobienia czy kupienia, a tutaj – pech chciał – brak długopisu i kartki papieru pod ręką. Stosując metodę rzymskiego pokoju, możesz zakodować w pamięci bardzo dużo rzeczy naraz. Ta mnemotechnika doskonale rozwija koncentrację i służy szybkiemu uczeniu się. Czy rzymski pokój to skuteczna mnemotechnika? Jak zapamiętywać szybko i na długo? Jakie zalety ma dana strategia pamięciowa? 

Jak szybko zapamiętywać?

Technika zapamiętywania, jaką jest rzymski pokój, najlepiej sprawdza się w sytuacji, kiedy musisz zakodować w pamięci długie listy słów lub liczb. Na początku musisz sobie wyobrazić pokój, wejść do niego w myślach i rozglądać się po nim każdego dnia, sprawdzając, czy wszystko zapamiętałeś. Gdy chcesz dodać nowy element do pokoju, czyli nową informację do zapamiętania, zmień coś w aranżacji przestrzeni. Gdy powrócisz znowu do pokoju myślami, na pewno zapamiętasz daną zmianę. Jak działa technika zapamiętywania rzymski pokój? Stwórz i zapamiętaj pokój w swoich myślach. Uczyń go tak dużym i pięknym, jak sobie życzysz. Mniejsze pokoje są łatwiejsze do zapamiętania, ale duże również spełniają swoją rolę. Poświęć każdego dnia czas na przechadzkę po swoim wymyślonym pokoju.

Nie zmieniaj niczego. Staraj się zapamiętać każdy szczegół pomieszczenia.

Sprawdź się, robiąc listę dziesięciu słów do zapamiętania na następny dzień. Możesz rozważyć następującą listę: but, pies, biurko, data 06.04.2011, krowa, dziadek, kurczak, 200 zł do oddania właścicielce mieszkania, komputer, jajka.

Jeśli chcesz zapamiętać wszystkie te rzeczy, zmień coś w swoim wymyślonym pokoju w taki sposób, by przypominało ci kolejne elementy z powyższej listy. Możesz dodać brzydki wzór buta na ścianach, wyobrazić sobie szczekającego psa na kanapie, wstawić wymyślone biurko pod ścianę, napisać datę w jaskraworóżowym kolorze na ramie słynnego obrazu, ustawić grubą krowę w drzwiach, umieścić dziadka w bujanym fotelu, kurczaka na stole, a wrzeszczącą właścicielkę mieszkania z rachunkiem 200 zł w ręku siedzącą na żyrandolu. Zepsuty komputer możesz wyrzucić przez wymyślone okno, a jajka rozbić ze złością na ścianie. To są tylko przykładowe pomysły – możesz posłużyć się innymi skojarzeniami, które ułatwią ci szybkie zapamiętywanie.

Przypomnij sobie całą listę następnego dnia. Jeśli coś z listy słów umknęło ci z pamięci, może to oznaczać, że nie wprowadziłeś wystarczająco zauważalnej zmiany w pokoju. Najlepiej, by wprowadzać do pokoju zmiany mało realne lub nielogiczne. Absurdalne sytuacje na dłużej pozostają w pamięci.

Zaglądaj do swojego rzymskiego pokoju w miarę regularnie, aż w końcu poznasz go jak własną kieszeń. W ten sposób każda zmiana będzie się wyróżniać i łatwiej przyjdzie ci zapamiętywanie ważnych informacji.

 

4. Na koniec zajęć eksperyment  “Chemiczne jojo"

Potrzebujemy: Sodę, ocet, olej, barwnik, dzbanek i pipetkę lub strzykawkę

- wlej ocet do szklanek, a następnie dodaj do niego barwniki. Jeśli nie macie barwników można dodać sok z buraków lub zabarwić ocet zanurzając w nim bibułę.

- Do dzbanka wsyp jedno opakowanie sody oczyszczonej, a następnie po ściance dzbanka delikatnie wlej olej.  - Teraz nabierz zabarwiony ocet za pomocą pipetki lub strzykawki i stopniowo po kropelce mniejszej lub większej wkrapiamy ocet do dzbanka obserwując co się dzieje…

Opis zjawiska

 Krople zabarwionego octu wpuszczone do dzbanka z olejem i sodą powoli opadają na dno. Osadzają się na powierzchni sody i tam następuje reakcja. W wyniku połączenia octu (kwasu) i sody (zasady) następuje wytworzenie się gazu – dwutlenku węgla (CO2), który otacza otacza kropelki wpuszczonego octu, a te stają się przez to lżejsze i unoszą się do góry.Gdy nasze niebieskie i zielone kropelki wypłyną na powierzchnię oleju tam gaz ulatnia się, a cięższe krople z powrotem opadają na dno i reakcja się powtarza. Jeśli doświadczenie przeprowadzimy prawidłowo krople powinny wędrować od góry do dołu 🙂